Ganglion van Gasser
Doel
Het ganglion van Gasser is een zenuwknoop die tussen de schedelbasis en de hersenen is gelegen. Hieruit ontstaat de trigeminuszenuw of drielingszenuw die verantwoordelijk is voor het gevoel in het aangezicht. Deze zenuw splitst zich op in 3 takken.
- Tak 1 is verantwoordelijk voor de bezenuwing van het voorhoofd en de ogen.
- Tak 2 verzorgt het middenstuk van het gezicht met name de wang, de neus, de bovenkaak, het bovengebit en de neusbijholten.
- Tak 3 is verantwoordelijk voor het gevoel in de onderkaak, het ondergebit, de tong en de kin.
We kunnen pijn vanuit deze zenuwknoop trachten te verzachten via pulsen van energie (een zogenaamde gepulseerde radiofrequente behandeling of pRF), of via een gecontroleerde opwarming (een zogenaamde continue radiofrequente behandeling of CRF).
Een klassieke trigeminusneuralgie is een pijnsyndroom dat spontaan ontstaat, soms door een conflict van een bloedvat dat drukt op de zenuw ter hoogte van het foramen ovale (de opening in de schedel tussen de hersenen en het aangezicht waarboven de zenuw zich bevindt) doch soms zonder duidelijke oorzaak. Het reageert gewoonlijk goed op medicatie of radiofrequente behandelingen van het ganglion van Gasser (van waaruit de trigeminuszenuw ontstaat).
Aangezichtspijn kan echter ook een uiting zijn van een trigeminusneuropathie, hetgeen zenuwpijn is in het aangezicht door schade aan één of meerdere takken van de nervus trigeminus (na trauma, heelkunde, zona,…) en die zeer therapieresistent kan zijn. Het belangrijkste is dat er geen verdere schade aan de trigeminuszenuw wordt aangebracht, gezien dit de pijn doet toenemen. Een behandeling met pulsen van energie en aan lage temperatuur (pRF) kan veilig geprobeerd worden, maar een gecontroleerde opwarming (CRF) is bij deze patiëntengroep absoluut uit den boze.
Hoe?
Omdat de behandeling onder sedatie (een roes) plaatsvindt moet u 6 tot 8 uur vooraf nuchter zijn. Er wordt een scanner van uw schedel genomen (CT schedel), zodat wij een perfecte reconstructie in 3D hiervan in een navigatietoestel (“soort GPS”) kunnen laden. Wanneer wij een daarvoor ontworpen naald in een bepaalde richting bewegen toont dit navigatietoestel waar we uitkomen als we de naald in deze richting zouden opschuiven. De behandeling gebeurt onder een sedatie (een roes) voor uw comfort. We prikken de huid in het aangezicht aan tussen de mondhoek en de kaakhoek aan de aangedane zijde. Wanneer we menen door de opening te gaan waarlangs de trigeminuszenuw de schedel verlaat, komen we ter hoogte van het ganglion van Gasser uit. Ter bevestiging volgt er een controle van de positie van de naald met röntgendoorlichting. Wanneer we tevreden zijn van de positionering volgt er nog een controle via stimulatie van de tip van de naald. Dit leert ons hoe dicht we zijn bij de tak(ken) die we nodig hebben. Bij een gepulseerde radiofrequente behandeling (pRF) wordt er een aantal pulsen van energie op de zenuwknoop afgegeven, hetgeen ervoor zorgt dat deze minder ongecontroleerd afvuurt en dus de zenuwpijn in dit gebied afneemt. Bij een pRF wordt er niet met hoge temperaturen gewerkt en wordt er dus geen echt letsel gecreëerd. Bij een trigeminusneuralgie is soms een continue radiofrequente behandeling nodig (CRF) voor een langduriger effect, hetgeen technisch identiek is qua plaatsing en testen. Bij een CRF wordt er echter wel een gecontroleerde opwarming van de zenuwknoop uitgevoerd. Hierbij worden enkel de gevoelszenuwen aangepakt, waardoor de spieraandrijvende zenuwen ongemoeid gelaten worden. Bij een CRF kan er tijdelijke zenuwirritatie optreden na de opwarming, die kan duren tot een tiental dagen erna. Het effect van een radiofrequente behandeling treedt op na 3-6 weken.
Hoeveel terugbetaald?
Deze behandeling wordt terugbetaald, doch is slechts zinvol met voldoende lang interval. Er gebeurt een inschatting van de zinvolheid van de behandeling in overleg met uw pijnarts tijdens een raadpleging.
