Een naald wordt onder controle van röntgendoorstraling zorgvuldig tot vlak bij de zenuwwortel gebracht die verantwoordelijk is voor het gevoel (Dorsal Root Ganglion of DRG). In een eerste tijd dient een diagnostische proef rhizolyse uitgevoerd te worden om te kijken of de klachten verbeteren wanneer dit DRG lokaal verdoofd wordt. Nadat we de naald geplaatst hebben controleren we de correcte positionering doormiddel van de inspuiting van contrastmiddel, waarvan we de spreiding zeer goed kunnen zien. Indien er een tijdelijke pijnverlichting teweeg kan gebracht worden komt u in aanmerking voor een radiofrequente behandeling. Bij een radiofrequente behandeling wordt er opnieuw een naald onder röntgendoorstraling tot bij het DRG gebracht, waarna er via stimulatietesten wordt gekeken of de tip van de naald zich dicht genoeg bij deze zenuwwortel bevindt om een gunstig effect op te leveren. Bij een gepulseerde radiofrequente behandeling (pRF) worden er een aantal pulsen van energie op deze wortel afgegeven, hetgeen ervoor zorgt dat deze zenuw minder ongecontroleerd afvuurt en dus de zenuwpijn in dit gebied afneemt. Bij een pRF wordt er niet met hoge temperaturen gewerkt en wordt er dus geen echt letsel gecreëerd. Soms is een continue radiofrequente behandeling nodig (CRF), hetgeen technisch identiek is qua plaatsing en testen. Bij een CRF wordt er echter wel een gecontroleerde opwarming van de zenuwwortel gecreëerd. Hierbij worden enkel de gevoelszenuwen aangepakt, waardoor de spieraandrijvende zenuwen ongemoeid gelaten worden. Bij een CRF kan er tijdelijke zenuwirritatie optreden na de opwarming die kan duren tot een tiental dagen erna. Het effect van een radiofrequente behandeling treedt pas op na 3-4 weken.